Gewone Hollandse jongens is een ontstellende roman over obsessie, rouw en erotiek. 

'Zwijgen en gehoorzamen is niet alleen het patroon van een rustig getrouwde vrouw, maar ook van een weduwe,' schrijft Feticu ergens op de eerste bladzijde. In een 107 bladzijden lange monoloog richt een naamloze weduwe zich tot Benjamin, de afwezige jongere broer van haar overleden echtgenoot. Voor hem wil ze niet meer dan een vulva zijn, ze wil een object zijn in zijn armen, ze wil kruipen, kreunen, klaarkomen en kwijlen. In Benjamin vindt ze het jonge lichaam van haar echtgenoot terug én een nieuw eigen lichaam, waaraan ze weer plezier kan beleven. Ze wil twee benen zijn die geopend worden, maar ze wil 'niet enkel bespeeld worden, ze wil het instrument ook bespelen.'

Na een tijdje gaat die steeds maar voortrazende monoloog vermoeien, en die beklemming geeft Feticu een functie. Op een gegeven moment is er een breekpunt, begeef je je als lezer op gevaarlijk terrein. Je wordt getuige van iets wat je liever niet wil zien. Het verval, de hunkering, de wanhoop van een compleet verlaten lichaam. 'Ik ben moe, mijn metaforen en vergelijkingen eten me op,' schrijft Feticu. De obsessie wordt een gevangenis, een folterkamer van verlangen.

Gewone Hollandse jongens is een beklemmend liefdessprookje, een psychologische thriller en literaire porno. 'De geilheid kruipt als een kat onder mijn heupen.'

Heel slim en subtiel verweeft Mira Feticu een dosis maatschappijkritiek in haar roman. De weduwe, die een Oost-Europese achtergrond heeft, wordt door haar schoonfamilie geminacht, terwijl zijzelf net een ongelooflijke zwak heeft voor Hollandse jongens: ze zijn erg mooi en zacht, ze blozen, ze vegen hun chipsvingers af aan hun jeansbroek, ze ontroeren haar. Hollandse jongens willen harder deugen dan neuken. Maar ze wordt steeds weer afgewezen.

Mira Feticu schrijft erg mooi, op élke bladzijde heb ik wel wat onderlijnd.* Je hebt veel moed nodig om zo eerlijk over erotiek en lichamelijkheid te schrijven, over 'het heilige zweet rond je strakke navel' en fellatio 'tot de hemel een uitspansel van huid en warme sperma wordt.'

Een donkere, poëtische roman over verboden verlangens.

*In mijn eigen exemplaar, natuurlijk!